Park Narodowy Shenandoah jesienią

Październik 2016 roku spędziliśmy głównie na południu Stanów Zjednoczonych.
Ostatnim naszym przystankiem, gdzie zatrzymaliśmy się na parę dni, było Orlando na Florydzie. Stamtąd ruszyliśmy w powrotną, długą drogę w kierunku Waszyngtonu, D.C. i Nowego Jorku. Przemierzaliśmy więc Georgię, Południową i Północną Karolinę, aż w końcu dotarliśmy do granic Wirginii, która powitała nas takim oto hasłem: Virginia is for lovers ;)

Im dalej na północ, tym temperatury stawały się przyjemniejsze. Po kilkutygodniowym pobycie w upałach, najpierw tych suchych, przyjemnych, a potem tych wilgotnych na Florydzie i Key West, które mi dały znacznie w kość (rany, jak ja doceniłam wtedy gorące mocno, ale za to suche powietrze Kalifornii :)), wjechaliśmy w jesień. Taką piękną, kolorową, ale i deszczową. Przez chwilę miałam wrażenie, że znaleźliśmy się z powrotem w naszej części Europy.
Tak się złożyło, że do odpłynięcia naszego statku zostało nam więcej czasu niż przypuszczaliśmy. Zaplanowaliśmy więcej dni na drogę powrotną na wypadek jakichś nieprzewidzianych przeszkód, a że z czasem staliśmy bardzo dobrze, więc mogliśmy wykorzystać sytuację, żeby jeszcze coś zobaczyć w Wirginii, zanim dotrzemy do Waszyngtonu. Pan W. prowadził samochód, a ja zaczęłam studiować mapę i po chwili miałam już pomysł – Appalachy i Park Narodowy Shenandoah/Shenandoah National Park!

Shenandoah

Park Narodowy Shenandoah został otwarty w 1935 roku. Przy budowie jego infrastruktury brali udział młodzi mężczyźni z Cywilnego Korpusu Ochrony Przyrody/Civilian Conservation Corps. Był to rządowy program społeczny, który dawał bezrobotnym i biednym mężczyznom dach i opierunek, a także niewielkie zarobki.
Park obejmuje najwyższą, bardzo malowniczą część Appalachów tzw. Blue Ridge Mountains (Pasmo Błękitne). Piękne, zalesione góry, setki kilometrów szlaków pieszych, zróżnicowana flora i fauna – po prostu cudnie.

 

Myśmy trafili na jesień, która jest tu podobno najpiękniejszą porą roku. Drzewa mieniły się kolorami, nawet w deszczu zachwycały. I było pusto. Pojedynczy turyści, od czasu do czasu jakieś auto. Cisza, spokój, piękne widoki, jesień i my…. Czego chcieć więcej?

 

Przez park prowadzi trasa krajobrazowa Skyline Drive, przy której znajduje się kilkadziesiąt punktów widokowych, skąd podziwiać można góry. Są tu również punkty wyjścia szlaków. Nasze wędrówki były krótkie, bo jednak ten nadprogramowy czas rozciągnąć się nie dało, i to, co zobaczyliśmy to tylko niewielka część. Ale za to jaka! I tym samym spontaniczny pomysł na końcówkę podróży okazał się strzałem w dziesiątkę :)