From Land’s End to John o’Groats

czyli 847 mil do przebycia wzdłuż Wielkiej Brytanii.
Land’s End w Kornwalii i John o’Groats w Szkocji to dwa skrajne punkty wyspy. Jeden na południu (ale nie mylić go z najbardziej na południe wysuniętym skrawkiem wyspy, ten znajduje się niedaleko i nosi nazwę Lizard Point, kiedyś o nim napiszę), a drugi na północy (ale to nie jest najbardziej na północ wysunięty punkt Wielkiej Brytanii – ten stanowi Dunnet Head, o którym już pisałam).

Co łączy te punkty? Język :) – to na pewno, a poza tym turystyka: wyzwanie i trasa. Przemierzanie tej trasy stało się popularne w XIX w. i od tego czasu wykorzystano w tym celu różne środki lokomocji – konie, samochody, rowery, deskorolki… Bito rekordy, konkurowano między sobą, zbierano fundusze na cele charytatywne. Im osobliwiej, tym lepiej. A kto tego dokonał, może zapisać się do Klubu Land’s End-John o’ Groats Association i po udokumentowaniu swojej podróży otrzymać certyfikat potwierdzający owo przedsięwzięcie ;).

I ja pokonałam tę trasę, niezamierzenie i nie bezpośrednią drogą, lecz z wieloma objazdami, no i bez stresu ;)  Obie miejscowości są na swój sposób urocze, choć bardzo od siebie różne.

Land’s End jest dość gwarne i tłumne, za to z cudnymi wrzosowiskami, pięknym wybrzeżem i formacjami skalnymi. Fantastyczny region do wędrówek.

Z kolei John o’Groats jest ciche, samotne, nieco melancholijne. Takie, jak lubię. Surowość szkocka przypadła mi zdecydowanie do gustu. I Orkady na wyciągnięcie ręki! (Biegun Północny troszkę dalej ;)).

Poniżej kilka impresji z tych miejsc. Pogoda nie była dla mnie łaskawa, ale cóż poradzić…

Land’s End

John o’Groats