Ales Stenar

Z czasów Wikingów

Napisane: 20.09.2009
Nie wiem, jak Wy, ale ja bardzo lubię opowieści i zabytki z czasów Wikingów. Pełne tajemniczości, często niesamowicie zagadkowe. W czasie moich podróży po Skandynawii odwiedzam często jedno miejsce – Ales Stenar.
Ales Stenar – to 59 kamieni, które zostały ułożone w kształcie okrętu. Jest to największy (długość 67 m, szerokość 19 m) taki monument w Szwecji. Najprawdopodobniej powstał on w późnej epoce wikingów, 600 – 1000 n.e. Ten czas był możliwy do określenia poprzez zastosowanie metody C14, czyli datowania radiowęglowego (chodzi o badania proporcji między izotopami).
Znaczenie tych kamieni jest nie do końca jasne. Prawdopodobnie chodzi tu o grób ważnej osobistości, gdyż w tamtych czasach tak byli grzebani wielcy dowódcy, przywódcy czy wojownicy. Na to jednak nie ma dowodów.
Być może więc jest to po prostu cenotaf, czyli symboliczny grób (np. jak Grób Nieznanego Żołnierza). Zrobiony dla ważnej osoby lub osób, które zginęły na morzu.
A może jest to miejsce kultu? Kamienie ułożone są w ten sposób, że w czasie najkrótszego dnia w roku słońce zachodzi dokładnie nad północno-zachodnim kamieniem, zaś w czasie najdłuższego dnia w roku wschodzi nad kamieniem umieszczonym naprzeciwko.
Coś na wzór kalendarza słonecznego.
Kto wie, przeszłość i to do tego tak odległa kryje w sobie tyle tajemnic…
Do Ales Stenar można dojechać normalną asfaltową ulicą, można wybrać również drogę przez las i kamienistą plażą, jeśli się zaparkuje ok. dwóch godzin marszu od miejscowości K aseberga ;), co my oczywiście zwykle robimy :)
Kamienie robią naprawdę duże wrażenie i ta atmosfera…
Wzgórze, w dole granatowe morze, w górze niebieskie bezchmurne niebo i wiatr…

Następnym razem znowu odwiedzę to miejsce :)

*****

Komentarze:
krogulec14
20.09.2009 15:34
W Polsce też są kręgi. Jeden z nich, w Grzybnicy koło Koszalina, dane było mi jedno z nich obejrzeć :) pl.wikipedia.org/wiki/Grzybnica_(cmentarzysko)
obiezy_swiatka
20.09.2009 16:15
Krogulcu, tam jeszcze nie byłam, dziękuję za informację, muszę się tam przy okazji wybrać :) Z pozdrowieniami! O.
chiara76
20.09.2009 18:32
wiesz, nad czym kiedyś myślałam? Na Malcie będąc, nawiasem mówiąc…bo my czasem dumamy, wymyślamy teorie na temat czym tam coś mogło być a okazać się mogło dość zwykłą rzeczą…ale ja tam wolę snuć takie bardziej niesamowite teorie…
krogulec14
21.09.2009 07:36
Obieżyświatko No to są jeszcze Ory koło Czerska (tego na Pomorzu). Pozdrawiam :) Chiaro Świat bez tego „snucia” byłby nudny! ;)
obiezy_swiatka
21.09.2009 09:51
Chiaro, a pewnie, takie historie są bardzo interesujące. Wyobraźnia jest do tego, żeby ją wykorzystywać :) Dobrego poniedziałku! :) O.
obiezy_swiatka
21.09.2009 09:52
Krogulcu, i to miejsce muszę kiedyś zobaczyć :) Z pozdrowieniami! O.
spacer_biedronki
21.09.2009 11:54
bardzo mi sie podoba to proste zdjęcie – tabliczki kierunkowej i nieba. O Wikingach pojęcia nie mam..:(
obiezy_swiatka
21.09.2009 12:12
Spacerku, ja tam trochę wiem, bo mi się temat podoba, ale pewnie nie tyle, ile bym chciała. Pozdrawiam poniedziałkowo :) O.
chiara76
21.09.2009 12:30
krogulcu, zgadzam się. :) obiezy_swiatko, no i tego się trzymam;)
spacer_biedronki
21.09.2009 12:50
no, to by było zrozumiałe;) A dlaczego podoba?
fotoszemo
21.09.2009 17:14
Skandynawia jest w pierwszej dziesiątce mojej podróżniczej listy życzeń! I kiedyś tam w końcu się znajdę!!! :) pozdrawiam Szemo
obiezy_swiatka
21.09.2009 20:33
Chiaro :) :) :)
obiezy_swiatka
21.09.2009 20:35
Spacerku, chyba dlatego, że to takie tajemnicze :) A ja lubię tajemnice. Zresztą wydaje mi się, że jestem dzieckiem Północy – może i dlatego mnie coś tam ciągnie. Ukochana Normandia, Skandynawia… Dobrego wieczoru! :) O.
obiezy_swiatka
21.09.2009 20:36
Szemo, na pewno!!!! :) Czego Ci z całego serca życzę! Serdeczności! O.
spacer_biedronki
22.09.2009 11:06
dziękuję:)))
obiezy_swiatka
22.09.2009 17:53
Spacerku – :) O.
ekolozkaa
30.09.2009 21:59
Różne domysły, a mnie ciekawość zżera, po co te kamienie tak naprawdę były układane. pozdrawiam!
obiezy_swiatka
30.09.2009 22:46
Ekolożko, chyba pozostają tylko przypuszczenia… Dobrej nocy! O.
Gość: JOTER, 77.255.249.3*
01.10.2009 22:47
Uciekł mi komentarz, więc powtórzę. Będąc w Anglii w Stonehenge odniosłam wrażenie, że stojąc w środku kręgu wiekowych bloków skalnych, staję się ich częścią, bo przekazują mi swoją moc. Poczułam się ważnym elementem kosmosu. To prawdziwie magiczne miejsce. Brzmi to idiotycznie, ale tak właśnie tam się czułam.
obiezy_swiatka
05.10.2009 13:01
Takie kamienie mają coś w sobie. Ta tajemnica, która je otacza… Joter, dobrego dnia! :) O.

1 comment on “Z czasów Wikingów

  1. Pingback: Calanais Standing Stones – kamienny krąg megalitów na szkockiej wyspie Lewis i Harris

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *