Tabula

Każdy koniec jest początkiem czegoś nowego… 2015 odchodzi do przeszłości, u drzwi wyczekująco stoi już 2016 – nowiutki, czysty i pusty jak notatnik gotowy do zapisania. Nie ma zagiętych rogów, przekreślonych dni, powyrywanych kartek…Tabula rasa….
Co innego 2015 – to już tabula plena, tabula confecta. Naznaczona nami samymi, naszymi doświadczeniami, myślami, działaniami… Z oślimi uszami, pełna bazgrołów i skreśleń. To ciągle poprawiana wersja brudnopisowa, która pod koniec roku okazuje się – jak zwykle zresztą – tą oficjalną wersją nas samych….
Koniec i początek.

Dla mnie ten rok był intensywny pod wieloma względami. Pod koniec brakowało mi energii, wszystko wydawało mi się „przegadane”, ale to przede wszystkim czas stał się towarem luksusowym. Jakoś nie było nam po drodze… Nauczona doświadczeniem wiem jednak, że to tylko czasowe, że po każdym takim etapie, przychodzi kolejny etap, całkiem inny – etap spokoju, żeby nie powiedzieć marazmu i zastoju…

Rok 2015 był pierwszym rokiem od 7 lat, w którym zaczęłam się zastanawiać, czy nie przestać blogować. Bardzo lubię prowadzić bloga i opowiadać o miejscach, które odwiedziłam, chociaż na blogu nie ma nawet 10 procent tego, co zwiedziłam i widziałam. Ale to nic nie szkodzi. To mój blog, a nie przewodnik turystyczny. Inna sprawa, że czasu rozciągnąć się nie da, a poza tym nadal uważam, że nie wszystko musi znaleźć się w sieci.

Pytanie „blogować dalej czy nie blogować” nie dawało mi jednak spokoju. Jestem już taka, że to, co robię, staram się wykonywać dobrze, a nie byle jak. To dotyczy też mojego bloga. Odnoszę wrażenie, że coraz więcej bylejakości na świecie. A ja – szczerze mówiąc – nie chcę przykładać do tego ręki. Napisanie notki blogowej wymaga czasu i weny, a że z jednym i drugim u mnie ostatnio krucho (czego mi nie brakuje, to tematów! :), ale sztuką jest zgranie wolnego czasu i weny ;), bo przecież piszę o tym, co widziałam i przeżyłam, a nie na zamówienie…), to i rzadziej pojawiają się wpisy na blogu. Ale lepiej tak, niż byle jak… Bo jak miałoby być byle jak, to lepiej żeby nie było wcale.
Ale 2016 to nowy rok, więc wszystko jeszcze przede mną, przed nami. Planuję trochę zmian, również blogowych, zobaczymy, co z tego wyjdzie….

Po niemiecku mówi się: Neues Jahr – neues Glück! Zatem życzę Wam, aby 2016 obszedł się z Wami łaskawie. Żebyście zdrowi byli, żebyście umieli dostrzec radość w drobiazgach codziennych – w promykach słońca, w kroplach rosy o poranku, w zapachu ciasta pieczonego specjalnie dla Was, w troskliwym spojrzeniu Waszych Mam, Ojców, Żon, Mężów, Przyjaciół, w uśmiechu nieznajomego…, żebyście patrząc w lustro mieli spokojne sumienie i żeby osoby, które kochacie, odwzajemniały Wasze uczucia. I żeby pokój i zgoda zapanowały na świecie. Dobrego roku 2016! Wasza O.